Do tego dnia przygotowywał się każdy z nas. Uczyliśmy się wierszyków, piosenek oraz układów tanecznych - wszystko po to, by pokazać naszym Rodzicom, co na co dzień robimy w przedszkolu oprócz zabaw dowolnych.

 

Zaczęło się – w rytm piosenki „Jedzie pociąg z daleka” weszliśmy do sali pełnej Rodziców. Nie obyło się bez spontanicznego machania i pokazywania koleżankom i kolegom naszych Rodziców, jednak dzielnie staliśmy i nie podbiegliśmy do Nich. Pani Małgosia przywitała wszystkich przybyłych gości i zaprosiła do obejrzenia oraz wysłuchania tego co przygotowali. Były krótkie wierszyki i wesołe piosenki, które wyzwalały w nas wiele spontanicznej radości.

 

Po wyrecytowaniu ostatniego wierszyka uroczyście złożyliśmy przyrzeczenia, a następnie Krasnal Hałabała pasował nas na prawdziwych przedszkolaków. Zanim jednak dostaliśmy dyplomy – potwierdzające tak doniosłą uroczystość - oraz małe niespodzianki, pan Damian zaprosił nas do ostatniego tańca, który zawierał w sobie elementy twista i hip hopu. Radość naszych Rodziców była przeogromna. Z dyplomami i małymi niespodziankami w dłoniach dołączyliśmy do naszych Rodziców niczym Kubuś Puchatek – „na małe co nie co”… Byliśmy też bardzo ciekawi jakie dostaliśmy prezenty. Po rozpakowaniu ich nasza sala wypełniła się kolorowymi bańkami mydlanymi, które stały się przyczyną jeszcze większych uśmiechów na naszych twarzach…

 

Gdy nasi Rodzice zaczęli powoli opuszczać naszą salę staraliśmy się dzielnie zachować i nie płakać.  Z niecierpliwością charakterystyczną dla nas - dzieci - oczekujemy kolejnego wystąpienia przed Naszą Publicznością…  

 

Małgorzata Holuszek

Damian F. Boral