Dziecko w wieku przedszkolnym nie jest gotowe do podjęcia nauki języka obcego w taki sam sposób, w jaki robią to starsze dzieci i dorośli. W wieku lat pięciu czy sześciu podstawową działalnością dziecka jest zabawa, która pełni istotne i różnorodne funkcje w jego rozwoju. Zajęcia przypominające zabawę są najskutniejsze w pracy z dziećmi, ponieważ są dla nich naturalne, nie kojarzą się z wysiłkiem, są źródłem radości, a efekty dają takie same, jak metody tradycyjnie stosowane w nauce dorosłych. Nauka z elementami zabawy nie wprowadza stresu, współzawodnictwa czy nacisku na osiąganie wyników. Taka pozytywna atmosfera sprzyja nauce. Dzieci uczestniczą w zajęciach, które wyglądają jak zabawa, i w przeważającej mierze uczą się języka nieświadomie. Język nie jest analizowany. Dzieci zapamiętują całe zwroty. Nauka języka obcego w przedszkolu może być tylko słuchowa, ponieważ dzieci nie czytają i nie piszą. Polega ona na rozróżnianiu szeregu nowych dźwięków i ich kombinacji, a następnie na ich produkowaniu z właściwym akcentem i intonacją. Ze względu na tę specyfikę języka i wiek uczniów najlepszą metodą pracy z dziećmi jest nauka piosenek i wierszyków.